Leads & Transitions Fusion 360 – Wejście i wyjście narzędzia
Szkolenie Fusion 360 CAM – Od zera do poprawnych programów NC
Leads and Transitions
Kolejna sekcja w zakładce Linking to Leads & Transitions. Sekcja odpowiadająca za wejście i wycofania narzędzia.
Aby zastosować określone wejście narzędzia w materiał musimy zaznaczyć opcję Lead-In (Entry). Po jej zaznaczeniu mamy możliwość określenia promienia łuku wejścia w poziomie (Horizontal Lead-In Radius), kąta tego łuku (Lead-In Sweep Angle), wydłużenia liniowego wejścia pomiędzy łukiem w pionie a łukiem w poziomie (Linear Lead-In Distance) i promienia łuku w pionie (Vertical Lead-In Radius).
Kolejna opcja to Perpendicular.
Po jej zaznaczeniu otrzymamy przedłużenie liniowe (Linear Lead-In) prostopadle do łuku w poziomie (Horizontal Lead-In Radius).
Opcja Lead-Out (Exit) odpowiada wycofaniu narzędzia.
Jeżeli zaznaczymy tę opcje możemy zastosować wyjście narzędzia z tymi samymi parametrami co wejście. Wtedy trzeba zaznaczyć opcję Same as Lead-In.
Możemy tez odznaczyć opcję Same as Lead-In i zastosować inne parametry dla wycofania narzędzia.
Wtedy ścieżka narzędzia będzie wyglądała następująco.
Informacja dla początkujących programistów. Stosując korektę narzędzia zawsze należy zastosować jakieś wejście narzędzia i maszyny mają problem z zastosowaniem korekcji kiedy pierwszym ruchem w płaszczyźnie XY jest łuk, dlatego warto dać kawałek odcinka, na którym korekcja będzie mogła być przeliczona (w tym przypadku korekcja byłaby przeliczona na odcinku Linear Lead-In Distance).
Ramp
Korzystając z sekcji Ramp możemy zastosować wejście po skosie.
Gdzie Ramping Angle (deg) to kąt wejścia po skosie.
Maximum Ramp Stepdown to maksymalna głębokość kroku w dół w przejściu po skosie.
Ramp Clearance Height to wysokość od jakiej rozpocznie się wejście po skosie.
Tak to będzie wyglądało dla powyższych parametrów.
A tak to wygląda w widoku od boku.
Parametry Ramping Angle (deg) i Ramp Clearance Height są raczej jasne. Ale parameter Maximum Ramp Stepdown może na poczatku spowodować małe zakłopotanie.
Najlepiej sprawdzić zachowanie ścieżki narzędzia dla różnych wartości tego parametru. Zmieńmy ten parametr np. na 15 mm.
Widać, że wejście po skosie jest znacznie dłuższe i zanim narzędzie osiągnie głębokość końcową praktycznie dwa razy przejedzie naokoło konturu obrabianego. Przypominam, że detal ma grubość 30 mm.
Sprawdźmy teraz co się stanie jak parametr Maximum Ramp Stepdown będzie wynosił 5 mm.
Narzędzie przejedzie dookoła konturu 6 razy zanim osiągnie głębokość końcową. Cała to obróbka będzie odbywała się z posuwem z pola Ramp Feedrate.
Czyli w bardzo łatwy sposób możemy przygotować obróbkę znaną jako obróbka helikalna lub obróbka po spirali. Jest to ciekawy sposób obróbki powodujący, że narzędzie jest stopniowo obciążane. Narzędzie stopniowo się zagłębia aż osiągnie głębokość pierwszego kroku itd. Ostatnie przejście zostanie wykonane już normalnie jako obróbka 2.5D tylko w płaszczyźnie XY.
Positions
Opcje z sekcji Positions pozwolą nam określić punkt wejścia narzędzia w materiał.
Może to być otwór wstępny, wykonany wcześniej – Predrill Positions, lub dowolnie wskazany punkt na konturze – Entry Positions.
Aby wybrać punkt początkowy, kliknijmy na napis Nothing przy Entry Positions i zaznaczmy na konturze punkt, w którym chcielibyśmy mieć wejście narzędzia.
Po przeliczeniu ścieżki narzędzia otrzymamy:
Obie opcje są bardzo użyteczne. Często automatycznie wybrany punkt początkowy nie jest korzystny dla obróbki, dlatego warto to zmienić ręcznie.
Jeżeli chodzi o podstawową obróbkę konturów, operację 2D Contour, jest to ostatni wpis. Kolejne będą dotyczyły obróbki kieszeni. A do obróbki konturów wrócimy już w konkretnych zastosowaniach.
Dzieki za objaśnienie calej obrobki konturow. ; )
W miarę zrozumiale było to objasnione?
Teraz rozpoczynam opisywanie obróbki kieszeni 😉
Jasne że tak, prościej sie nie da, nawet kompletny amator to zrozumie 😉